افسردگی و وسواس، غالباً بدون علت آشکار یا ناشی از مشکلات ارتباطی، ضربه‌های روحی یا بیماری‌ها بروز می‌کنند. در برخی موارد، ژنتیک نیز ممکن است نقش داشته باشد. سلول‌های مغزی یا نورون، مواد شیمیایی مختلف را برای ارتباط با نورون‌های دیگر ترشح می‌کنند. این ارتباطات الکتریکی بین نورون‌ها مسئول کارکرد بخش‌های مختلف مغز هستند. یکی از این مواد شیمیایی، سروتونین نام دارد.
سروتونین، یک ماده شیمیایی در مغز است که توسط نورون‌ها تولید می‌شود. این ماده باعث تحریک نورون‌های دیگر می‌شود و سپس به سلول‌های مغزی باز می‌گردد. فلووکسامین، یک دارو از خانواده SSRIs، به عنوان یک مهارکننده پمپ جمع‌کننده‌ی سروتونین استفاده می‌شود.
این دسته از داروها، از جمله فلووکسامین، با افزایش سطح سروتونین در فضای بین نورون‌ها کمک به تسکین علائم افسردگی، حملات ترس و اختلالات مرتبط با خلق و خو در برخی از افراد می‌کنند. این داروها باعث افزایش سروتونین شده و اثرات مثبتی در درمان این اختلالات ایجاد می‌کنند.
قبل از شروع مصرف فلووکسامین: راهنمایی‌ها و احتیاط‌ها
1. بارداری و شیردهی
– در صورت بارداری یا قصد بارداری و یا شیردهی، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید. این اطلاعات به منظور ارزیابی موانع ممکن برای مصرف بهینه دارو در این شرایط ضروری است.
2. سابقه بیماری‌ها و مشکلات
– در صورت وجود سابقه مشکلات کبدی، کلیوی، قلبی (با ضربان نامنظم)، صرع، دیابت نوع ۲، مشکلات چشمی (مانند گلوکوم یا آب سیاه)، مشکلات خونی (خونریزی)، یا تغییرات شدید در خلق و خو، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
3. درمان با جریان الکتریکی (شوک درمانی)
– اگر همزمان با مصرف فلووکسامین تحت درمان با جریان الکتریکی قرار دارید، این مسئله را به پزشک خود اعلام کنید.
4. حساسیت دارویی
– در صورت داشتن سابقه حساسیت به هر نوع دارو، این اطلاعات را به پزشک خود ابلاغ کنید.
5. داروهای قبلی
– اگر در دو هفته‌ی گذشته داروهای ضد افسردگی از گروه مهارکننده مونوآمین اکسیداز (مانند سلژیلین، راسلژیلین، ترانیل‌سیپرامین و…) مصرف کرده‌اید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
6. سابقه خونریزی معده یا زخم دوازدهه
– در صورت سابقه خونریزی معده یا زخم دوازدهه، این اطلاعات را به پزشک خود ارائه دهید.
7. تداخل با داروهای دیگر
– به علت تأثیرات داروها بر دیگر داروها، لازم است لیستی از کلیه داروهای مصرفی شما (مخصوصاً داروهای قلبی، ضد صرع، آنتی بیوتیک‌ها، ضد قارچ‌ها و داروهای آرامبخش) را در اختیار پزشک یا داروساز خود قرار دهید.
این اطلاعات به منظور ارائه بهترین درمان و پیشگیری از تداخلات ناخواسته با داروهای دیگر اهمیت دارد. اطمینان از اطلاعات کامل به پزشک شما در تداخلات ممکن کمک می‌کند.
نحوه مصرف فلووکسامین: راهنمایی‌ها و توصیه‌ها
1. شروع و تنظیم مصرف
– فلووکسامین به صورت قرص خوراکی با دوزهای ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرم عرضه می‌شود.
– مصرف این دارو بر روی سیستم عصبی تأثیر دارد؛ بنابراین، مصرف باید به صورت مداوم و تحت نظر پزشک باشد.
2. آغاز درمان
– در ابتدای درمان، ممکن است احساس بهبودی در چند هفته اول رخ ندهد. با این حال، درمان را ادامه دهید و طبق برنامه‌ی منظم به پزشک خود مراجعه کنید.
3. تعدیل دوز
– پزشک ممکن است درمان را با دوز کم آغاز کند و سپس با عادت به دارو، مقدار آن را افزایش دهد تا عوارض ناخواسته کاهش یابد.
4. زمان مصرف
– اگر پزشک شما یک قرص را برای شما تجویز کرده باشد، می‌توانید آن را در هر زمانی از روز که راحت ترید میل کنید. اما زمان مشخصی را برای هر روز تعیین کرده و دارو را منظم مصرف کنید؛ معمولاً مصرف عصرها برای بیماران مناسب‌تر است.
5. تدریجی قطع دارو
– قطع فلووکسامین باید تحت نظر پزشک انجام شود؛ قطع ناگهانی ممکن است عوارض نامناسبی ایجاد کند. قطع این دارو باید به صورت تدریجی و با نظر پزشک صورت گیرد.
6. فراموشی یک نوبت
– در صورت فراموش یک نوبت دارو، بلافاصله آن را مصرف کنید اما از دوبرابر کردن مقدار در یک نوبت خودداری کنید.
7. راهنمایی‌های خاص
– مصرف الکل در دوره درمان با این دارو ممکن است احتمال بروز عوارض ناشی از دارو را افزایش دهد.
– در صورت مبتلا به دیابت، کنترل قند خون روزانه بسیار حائز اهمیت است؛ زیرا این دارو می‌تواند سطح قند خون را تغییر دهد.
8. مسائل تحت نظر پزشک
– تحت نظر پزشک باشید و در مدت درمان، پیشرفت‌های درمانی خود را بررسی کنید.
– در ابتدای مصرف، ممکن است افکار ناراحت‌کننده افراد افزایش یابد که با مرور زمان کاهش می‌یابد. اطلاع به پزشک در مورد این مسائل می‌تواند کمک کننده باشد.
9. تداخل با سایر داروها
– هرگز قبل از شروع هر دارو، فرآورده گیاهی یا مکمل، خصوصاً داروهای ضد التهاب و تسکین دهنده درد، با پزشک یا داروساز خود در مورد مصرف فلووکسامین صحبت کنید.
10. تغییرات در درمان
– در صورت احساس نیاز به تغییر در درمان، با پزشک خود صحبت کنید اما قطع درمان را به صورت خودسرانه انجام ندهید.
این راهنمایی‌ها به منظور استفاده بهینه از فلووکسامین و پیشگیری از تداخلات دارویی طراحی شده‌اند. همواره توصیه می‌شود تمامی سوالات و مشکلات مرتبط با درمان را با پزشک خود مطرح کنید.
عوارض شایع فلووکسامین و نکات مهم
1. عوارض گوارشی
– احساس تهوع، سوء هاضمه، یبوست یا اسهال، خصوصاً در ابتدای مصرف فلووکسامین، شایع است. مصرف وعده‌های غذایی ساده و سبک و نوشیدن آب به مقدار کافی می‌تواند شدت این عوارض را کاهش دهد.
2. خطرات در رانندگی و تمرکز
– در صورت احساس خواب‌آلودگی، ضعف و خستگی، از رانندگی و انجام کارهایی که نیاز به احتیاط و تمرکز دارند، خودداری نمایید.
3. سردرد
– در صورت سردرد، از داروساز خود درمورد داروی ضد درد مناسب سوال بفرمایید.
4. خشکی دهان
– خشکی دهان نیز از علائم مربوط به مصرف این دارو می‌باشد که با آدامس یا آبنبات بدون شکر می‌توان آن را برطرف نمود.
5. تغییرات در خلق و خو
– تغییرات در خلق و خو، احساس اضطراب، پریشانی، بی‌قراری، فراموشی و احساس لرزش اوایل درمان با اسیتالوپرام (نام داروی فلووکسامین) ممکن است بروز کند. این علائم به مرور زمان برطرف می‌شوند. در صورت ادامه یا تشدید علائم، با پزشک خود مشورت کنید.
6. اختلالات خواب و دیگر عوارض
– اختلال در خواب، تعریق بیش از حد، کاهش اشتها یا تغییر وزن ناگهانی، درد، احساس گزگز انگشتان، مشکلات جنسی، زنگ زدن گوش، ضربان‌نامنظم، آبریزش بینی یا خارش ممکن است. در صورت ادامه یا تشدید این علائم، با پزشک خود تماس بگیرید.
*تذکر: هرگونه تغییر در علائم یا عوارض جانبی باید به پزشک اطلاع داده شود. ایشان می‌تواند مشاوره و راهنمایی صحیح را ارائه دهد.
