آسپرین یا استیل سالیسیلیک اسید جزء اولین داروهای شیمیایی ساخت بشر است و کاربردهای مختلفی دارد. بیش از یک قرن به عنوان مسکن و تب بر استفاده شده است ولی امروزه مصرف اصلی آسپرین به عنوان جلوگیری از لخته شدن خون در رگها می باشد. آساور یکی از برندهای این دارو است.
موارد مصرف آسپرین
آسپرین برای درمان دردهای خفیف تا متوسط (سر درد، دیس منوره، میالژی، دردهای دندانی)، درمان درد و التهاب در بیماران آرتریت روماتوئید، اوستئوآرتریت و نیز کاهش تب اندیکاسیون دارد. همچنین به علت اثرات ضد پلاکتی، این دارو در درمان اولیه اختلالات کاردیووسکولار (آنژین پکتوریس، انفارکتوس میوکارد) نیز مصرف دارد.
مکانیسم اثر آسپرین
اين دارو آنزيم سيكلواكسيژناز را مهار مي‌كند. پلاكتها بخصوص به اين اثر خيلي حساسند. همچنين اثرات ضد التهابي آن از طريق مهار توليد آنتي بادي ، مهار آزاد شدن هيستامين بوسيله آنتي‌ژن و تثبيت نفوذپذيري مويرگها طي واكنش‌هاي ايمونولوژيكي اعمال مي‌گردد.
فارماکوکینتیک آسپرین
آسپیرین پس از تجویز به فرم خوراکی به خوبی از دستگاه گوارش جذب می شود. دارو به میزان 90-80 درصد به پروتئین های پلاسما متصل می شود. نیمه عمر دارو 3-2 ساعت است و به طور وسیعی در کبد متابولیزه می شود. دارو توانایی عبوراز جفت وشیر را دارد.
